Ο.Λ.Μ.Ε.ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ
ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ, 19 ΙΟΥΝΗ 2008, 7.30 µ.µ.
Και στο Ρέθυμνο, συγκέντρωση στο Δημαρχείο στις 8 μμ
Συνάδελφοι / -ισσες,
Η ακρίβεια, η προκλητική συσσώρευση πλούτου στους οικονοµικά ισχυρούς, ο διπλασιασµός των τιµών σε βασικά τρόφιµα τον τελευταίο χρόνο αποτελούν τη νέα επιθετική πολιτική του νεοφιλελευθερισµού τόσο σε παγκόσµιο επίπεδο όσο και στη χώρα µας.
Από την άλλη, οι εκπαιδευτικοί αλλά και όλοι οι εργαζόµενοι της χώρας µας βρισκόµαστε χρόνια τώρα αντιµέτωποι µε πολιτικές που µειώνουν το εισόδηµά µας, περιορίζουν βασικά ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώµατά µας και υποβαθµίζουν το βιοτικό µας επίπεδο. Οι δεσµεύσεις και διακηρύξεις της Κυβέρνησης για προστασία και αναβάθµιση των αποδοχών µας εκφράστηκαν, για µια ακόµη φορά, µε πολιτικές µείωσης του εισοδήµατός µας.
Και δεν φτάνει αυτό. Η εισοδηµατική πολιτική που ανακοινώθηκε για τους εργαζόµενους στο ∆ηµόσιο συνεχίζει και για το 2008 την κοινωνικά ανάλγητη πολιτική της κυβέρνησης. Ειδικότερα, η πολιτική αυτή κινείται στο γενικότερο πλαίσιο των νεοφιλελεύθερων επιλογών της, συνεχίζει τη σκληρή λιτότητα όλων των προηγούµενων ετών και οδηγεί σε νέα µείωση των εισοδηµάτων µας.
Και αυτά, όµως, τα ψίχουλα της ψευδεπίγραφης αύξησης εξαφανίζονται από την ακρίβεια και τις ανατιµήσεις, ιδιαίτερα στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, αλλά και από τις αυξηµένες κρατήσεις που επέβαλε η κυβέρνηση για την κύρια και την επικουρική σύνταξη (σε ποσό 140 € από τα επιδόµατα και από την ενσωµάτωση 50 € του κινήτρου απόδοσης στους βασικούς µισθούς), χωρίς αντίστοιχη αύξηση των µισθών.
Τα καρτέλ των επιχειρήσεων τροφίµων, των βιοµηχάνων και των σούπερ µάρκετ έχουν δηµιουργήσει µε τις µυστικές ρήτρες τους ολιγοπωλιακή κατάσταση µε αποτέλεσµα οι αυξήσεις των τιµών να ξεπεράσουν κάθε όριο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ανατιµήσεις στην Ελλάδα είναι οι πιο υψηλές από τις αντίστοιχες όλες τις χώρες της Ευρωζώνης. Για παράδειγµα, οι τιµές στο γάλα είναι κατά 45% υψηλότερες, τα καύσιµα, η αµόλυβδη βενζίνη και τα λαχανικά είχαν τη µεγαλύτερη αύξηση, το ψωµί τη δεύτερη µεγαλύτερη αύξηση, τα φρούτα την τρίτη µεγαλύτερη αύξηση, άλλα τρόφιµα και τα ψάρια την τέταρτη µεγαλύτερη αύξηση από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι επιχειρηµατίες ανακατανέµουν διαρκώς και ασύδοτα, µέσα από την ακρίβεια και τον πληθωρισµό, τον πλούτο υπέρ τους και οι εργαζόµενοι, οι µισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι καταναλωτές επιβαρύνονται δυσβάστακτα.
Μέσα σ’ αυτή την κατάσταση η Κυβέρνηση προσπαθεί να αποσείσει τις ευθύνες της, να αποπροσανατολίσει τους εργαζόµενους και την κοινή γνώµη.
Παράλληλα, συνεχίζεται η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων µε αρνητικές επιπτώσεις στην ίδια την αναπτυξιακή πορεία της χώρας αλλά και τα δικαιώµατα των πολιτών. Ο ΟΤΕ, η ∆ΕΗ, τα λιµάνια, το Ταχυδροµικό Ταµιευτήριο αλλά και οι ίδιες οι ∆ηµόσιες Υπηρεσίες, µέσω και των Σ∆ΙΤ, βρίσκονται στο στόχαστρο.
Τα δηµόσια κοινωνικά αγαθά, όπως η παιδεία και η υγεία, υποβαθµίζονται, ιδιωτικοποιούνται, εµπορευµατοποιούνται. Οι αντιασφαλιστικές επιλογές που θεσµοθετήθηκαν πρόσφατα µε το νόµο Πετραλιά και που αποτελούν συνέχεια των αντιασφαλιστικών νόµων Σιούφα και Ρέππα, στοχεύουν να διαλύσουν το δηµόσιο ασφαλιστικό σύστηµα, να περιορίσουν τα δικαιώµατα των εργαζοµένων και των συνταξιούχων και να ενισχύσουν τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
Η νέα απόφαση των Υπουργών Κοινωνικής Απασχόλησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την κατάργηση του 48ωρου, που ισχύει σήµερα ως µέγιστος εβδοµαδιαίος χρόνος απασχόλησης, και την επιµήκυνσή του σε 65ωρο, µαζί µε τη γενικότερη επίθεση στα εργασιακά δικαιώµατα, στο πλαίσιο της περιβόητης flexicurity, οδηγεί τις εργασιακές σχέσεις στο µεσαίωνα.
Για την εξέλιξη αυτή έχει σοβαρές ευθύνες και η ελληνική κυβέρνηση, που µε τη στάση της διευκόλυνε στη λήψη των παραπάνω αποφάσεων.
Σε µια περίοδο που προωθείται για υλοποίηση η νέα συντηρητική συνταγµατική συνθήκη της Ε.Ε., και µάλιστα µακριά από τους εργαζοµένους, η νέα οδηγία έρχεται να συµπληρώσει µια νεοφιλελεύθερη και µακριά από τις ανάγκες των εργαζόµενων
και των λαών οικοδόµηση της Ευρώπης.
Αυτή η κατάσταση µπορεί και πρέπει να αλλάξει!
Απαιτείται µαζικός και αποφασιστικός αγώνας για την αύξηση των βασικών µισθών και την απόκρουση των κυβερνητικών σχεδίων για το συνταξιοδοτικό στο ∆ηµόσιο.
Απαιτούµε να παρθούν τώρα µέτρα για την αντιµετώπιση της ακρίβειας, για την προστασία και την αναβάθµιση των αποδοχών µας.
Συνάδελφοι / -ισσες,
Το ∆.Σ. της ΟΛΜΕ σας καλεί να πάρετε µέρος στο συλλαλητήριο για την ακρίβεια που θα γίνει την Πέµπτη 19 Ιουνίου, στις 7.30 το απόγευµα στο Σύνταγµα, για να εκφράσουµε την αντίθεσή µας στις ασκούµενες αντιλαϊκές πολιτικές και να διεκδικήσουµε:
• Aυξήσεις στους βασικούς µισθούς µας, µε αφετηρία τα 1.400 ευρώ συνολικές καθαρές αποδοχές στον νεοδιόριστο.
• Ουσιαστικά µέτρα για την πάταξη της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας. Να µειωθούν οι τιµές των προϊόντων αλλά και των τιµολογίων των ∆ΕΚΟ, των διοδίων, των καυσίµων. Να ελεγχθεί και να τιµωρηθεί αυστηρά η νοθεία των προϊόντων στην αγορά.
• Να µειωθούν τα επιτόκια των τραπεζών, ώστε να προστατευθούν τα νοικοκυριά από τα δάνεια και τις κατασχέσεις.
• Να διαλυθούν τα καρτέλ και τα ολιγοπώλια στην αγορά.
• ∆ίκαιο φορολογικό σύστηµα. Αύξηση του αφορολόγητου στα 15.000 ευρώ, τιµαριθµοποίηση της φορολογικής κλίµακας, µείωση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης.
• Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόµων Σιούφα, Ρέππα και Πετραλιά.
• Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια υπηρεσίας χωρίς όριο ηλικίας µε υπολογισµό της στο 80% του συνόλου των αποδοχών κατά το µήνα αποχώρησης.
• Ακύρωση της νέας επίθεσης που ετοιµάζεται σε βάρος των ασφαλισµένων του ∆ηµοσίου.
• Προστασία και αναβάθµιση των ∆ηµόσιων Υπηρεσιών. Κατάργηση του Νόµου για τις Σ∆ΙΤ. Να µην προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις.
• Άµεση αύξηση των δηµόσιων δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ τουλάχιστον.
• Όχι στην κατάργηση της µονιµότητας. Μονιµοποίηση των αναπληρωτών που καλύπτουν πάγιες ανάγκες. Κατάργηση του θεσµού του ωροµισθίου.
• Ελεύθερες και πραγµατικές Συλλογικές ∆ιαπραγµατεύσεις στο ∆ηµόσιο, σε όλα τα επίπεδα. Κλαδικές Συλλογικές Συµβάσεις Εργασίας εφ’ όλης της ύλης.
• Κατάργηση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών. Όχι στα ιδιωτικά Πανεπιστήµια.
Αθήνα, 13/06/08
Από το ∆Σ της ΟΛΜΕ